Hayatta kalmakla ilgili tüm bildiklerinizi unutturacak bir Bahman Ghobadi filmi var sırada.
En çaresiz hissettiğiniz anı, en üşüdüğünüz zamanla birleştirip düşüneceksiniz. Kıştan nefret edeceksiniz. Yoksulluktan, uzaklıktan, çaresizlikten, en kötüsü hepsinin bir arada olmasından nefret edeceksiniz.
İran'da, Irak sınırına yakın bir köyde yaşayan 5 kardeşin mücadele etme öyküsüdür Sarhoş Atlar Zamanı. Uzun süredir annesiz yaşadıkları yetmiyormuş gibi bir de babasız kalırlar geçim uğruna. Eyüp'tür artık ailenin reisi. Daha 12 yaşındadır ama öylesine ağır yükü vardır ki çocuk dedirtmez kendine. Engelli kardeşi Madi ölmek üzeredir ve ameliyat olması gerekmektedir. Eyüp'ün yapabileceği tek şey çalışarak ameliyat parası kazanmaktır ama kısır olan bölgede bu hiç de kolay değildir. Babası gibi kaçakçı olmaktan başka şansı yoktur. Küçük bedeni ile ağır yükleri sırtlanarak Irak'a kaçak mal taşıyanlara katılır.
Karın tadını hangi çocuk merak etmez ki? Unutulmuş çocuklukta kar, ilaç yutmak için araç olur.
Eller vardır; kartopu oynaması gereken ama oynayamadan üşüyen, küçücük ciğerlerden çıkan nefesle ısınan. Eller vardır, tek çarenin dua olduğunu bilip gökyüzüne kaldırılan.
Katırların, atların zorlu yolları aşabilmeleri için ayakta kalması gerekir. Soğuk havaya dayanmak için gerekli olan şey içkidir! Daha soğuksa daha fazla içki.
Hayalin ne küçük adam?
Gelin olmak, ardında kardeşlerini bırakarak . . . Rojin, Madi'yi tedavi etmeleri şartı ile evlendirilir. Ağlar Eyüp arkalarından. Sarı montlu kahraman katırla bir yükmüş gibi gider ama gittiği yerde kabul edilmez.
İran çok farklı bir kültür çok farklı bir coğrafya. Sanatların ülkesi sanki. Dili bile şiir gibi...Nasıl bu kadar başarılı oluyorlar nasıl böyle yüreklere hiç ummadık yerden dokunuyorlar....Kimse bu filmleri seyretmeden diğerlerine film demesin..
YanıtlaSilÇok güzel bir film. Aslında film değil bu gerçek. 2. kez izledim, 2.kez sarsıldım diyebilirim, Roboski geliyor aklıma.
YanıtlaSil