Baran

Tanıklık bilmek demekti. Kalplerde olanı bilmek ise ağır bir yük . . .*

Gelin birlikte, Majid Majidi'nin gözünden İran'lı bir gencin nasıl aşık olabileceğine tanıklık edelim.

Baran yağmur demektir, ıslatır karşısına çıkanı. Yürek ıslatır bu filmde, sağanak sağanak akar damlalar kim olduğuna bakmadan. Her yağmur sonrası güneş doğar mı?

Bir inşaat, yasak olmasına rağmen izinsiz çalıştırılan Afganlar, genç bir çocuk ve umutlar. Latif 17 yaşındadır ve Tahran'da bir inşaatta getir-götür işlerine bakmaktadır. Patronundan zorla sadece maaşının küçük bir kısmını alabilmektedir. Buna rağmen gizlice para biriktirmeye çalışır. Bir gün Afgan işçisi Najaf inşaattan düşerek sakatlanır. Mültecilik zordur, geçinmek, para kazanmak zordur bu nedenle oğlu Rahmat'ı gönderir inşaata. Rahmat'ın yaşı küçük, bedeni narindir. Ağır işlerde çalışır önce ama sonrasında asi Latif'in işi verilir ona. Latif kindarlığıyla eziyet etmeye çalışsa da gerçeğe şahit olur bir gün. Sırrın kahramanı Rahmat'tan başkası değildir. Bu sırla değişir Latif, hırslanır, başkalaşır. 

EN BEĞENDİĞİM DİYALOG : Müfettişlerin denetim için geldiği gün Rahmat inşaattan kaçmak zorunda kalır. Peşinden gider genç çocuk ve son güne kadar peşinde olacaktır. Onu bulmak için köye gider. Yolda karşılaştığı ayakkabıcıya tabanı delinen ayakkabısını tamir ettirir, sorular sorar. Sesi mi ele verir onu, bakışları mı yoksa dalmışken yaktığı çorabı mı?

Latif            : Burada yalnız mı yaşıyorsun?

Ayakkabıcı     : Yalnız yaşayan Allah'a komşu olur. "Ayrılık öyle bir ateştir ki alevi yürek yakar"

Latif            : Amca sende de güzel sözler varmış.

Ayakkabıcı     : Bu yüreğimin dilidir.

İLGİNÇ KARE : Latif yolda bozuk para bulur, etrafı kolaçan eder ve özenli bir şekilde ayağının altına saklayarak parayı alır. İlk karedeki satranç oynayan kişiler de ayrı bir ilginçlik katıyor.

GÜZEL BİR SAHNE : Aşk, nasıl da baktırır kendine. Tahran'a kar yağar, Latif'e güneş doğar. Baran'ın yollarını gözler. Heyecanıyla kendi gülümserken bizi de gülümsetir.

OYUNCULAR : Yoksulluk altında ne kadar hayata bağlı olur bir insan? Hossein Abedini (Latif) kah güldürüyor kah duygulandırıyor. Hırsı, kızgınlığı, mütevaziliği, dürüstlüğü, mutluluğu, korkuyu kısacası tüm hisleri film boyunca net bir şekilde sergiliyor. 

Tek kelime etmeden bir filmde başrol oynamak ne zor iştir. Zahra Bahrami (Baran), taş kaldırır sesi çıkmaz, çuval taşır sesi çıkmaz, tokat yer yine sesi çıkmaz. Erkek gibidir zaten kılığı değişse de. Masum yüzü ne çok şey ifade eder ve kelimelere gerek kalmaz.

Çünkü gerçek aşk gizli olandır . . .*

* Babil'de Ölüm İstanbul'da Aşk